.comment-link {margin-left:.6em;}

درازی جویی که به کناره های من می ریزد
از قله های پر گوگرد خاکستری
تا خیابان های شلوغ لای لایه ی مغزم
سراسر در بوی شاش و لجن می پیچد
و من را با قورباغه هایش روی کاغذ تنها
می گذارد

5 Comments:

Post a Comment

<< Home