ساحلش سنگ بود
سنگ ریزه
و صدا و حس خوبی داشت
لگد کردن بر آن همه سنگ های قیمتی
و یاد چهره ی تو در خواب های من
که مثل کمی شیر
هم می خورَد در قهوه ی خوابم
دارد
محو می شود
تصویر شیره ای گوژپشت غمم