کاغذم را به دیوار مقابل پشت به اینها دادم تا بنویسم

کناره های کوچه ام
نیمه آجر ریخته
واریخته
علف های سبز با گل زرد
لای تن دیوار
که روی زمین خوابیده
و مورچه هایی
چون زیره لای برنج خاک
و آن پسرک که زیپش را کشیده اوره میشاشد بهشان دارد

ذهنم با
"برای گل قاصد ها خوب است"
دلداری می دهد به من