باز
دوباره هی
هی هی هی
آدم خنده اش می گیرد
که یادش می رود آنقدر ابله است
که چشم هایش را
شرط می بندد بر لب های کسی
تا روی لب هایش بالا پایین بپرد
و گرم با یک لبخند
بچه گانه بخوابد
اما چشم هایش را ببازد با درد
به آن زنی که گذشت