باز کلمات به دنبال من می آیند
و تلق تولوق شان دم بیمارستان
من را شرمنده می کند
"ببخشید آقا به حرف من گوش نمی دهند"
دستم را روی لبانم بهشان هیش می کنم و لبخند می زنم
و به کوچه ی پشتی که می رسیم
می زنیم زیر خنده
حالا نخند کی بخند