من نوازش آفتاب
شکمم
بر سنگ های تیز
باز پس می خواهم
و خالی شدن را
- نه آن طور که در توالت-
آن طور که نزدیک نوک کوه

آب ها خشکیده
قایق در من شکست
جسد پوسیده ی تو را
زیر غبار دفن
من نگرانم