.comment-link {margin-left:.6em;}


تار های وجودت طوری ست
و یادش بخیر شب ها سگ ها پارس می کردند
و من راه میرفتم در تاریکی کوچه های بی سر و ته
و ردیف درختان من صوت می کشیدند
که باد
بیاید
و تو
غم قدم های کم نای من بودی

2 Comments:

  • و یادش بخیر
    وقتی من سردم شد تو کاپیشنت رو به من دادی
    sorrowgalaxy

    By Blogger Maryam, at 12/19/2005 12:24 PM  

  • تارهایش
    پودهایم
    کاش با هر وزشی
    پاره نمیگشت
    کاش

    By Blogger Ehsan, at 1/10/2006 7:58 PM  

Post a Comment

<< Home