دنیا به این بزرگی
کوره نصیب ما شد
باغ به این بزرگی
قوره نصیب ما شد!

نه، آخه این طرز رفتار درسته؟

--------------------------------------------------------------------

یک دو سه چهار پنج.
این چند روز انقدر این چن تا عدد رو پشت هم گفتم و چیزای مختلف رو با همین چند تا عدد هی شمردم و دوباره شمردم داره حالم بهم می خوره.
شاید دارم دیوونه میشم! شایدم یه تیک معمولیه که رفع میشه! مثل یه تیکه از یه شعر که می افته تو دهن آدم و کلافش می کنه.
گهش بگیرن. از کجا میاد آخه. گیرم من اسگل ولی اون چرا؟ چه مرگیه این کثافت که ول نمی کنه؟ اصلا معنی نمیده. اونا چی بود؟ اون نامه چی بود آخه؟ حالم دوباره بد شد.
رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن
(البته "رها کردن" و "سر با بالین گذاشتن" اینجا فکر کنم منظورش این بوده که "انقد گیر نده بیا تو تخت با هم بخوابیم" )