آدم حالش خوب است. صبح (البته ساعت یک و نیم). میرود تئاتر شهر برا خودش و احمد و احسان و علی بلیط "مجلس شبیه ..." (بهرام بیضایی) بگیرد که ساعت چهار و نیم قرار است بفروشند (که می شود پنج) و خود تئاتر ساعت هفت و نیم است. میگیرد و می روند.
بعد بی خود بعدش حالش بد می شود. در راه که خرید کرده کیسه (ی نایلونی) پاره می شود. ماست و زیتون پخش می شود کف کوچه.