دلم می خواهد یک شعر عاشقانه بگویم. اما نمی شود!

تبل پستان هایت
(چقدر دلم تنگ شده بود بگویم پستان. خیلی وقت بود نگفته بودم پستان شاید)
بر تبل پستان هایت
ضرب می گیرند انگشتان ِ دهانم آرام و تند
تا تو در تخت برایم آواز خوان برقصی
بیا