گاهی در شطرنج آدم آرزو می کند: کاش این سربازم را می شد بردارم بیندازم بیرون

قشقرق در غبار
خاکستر چسبنده
کار ما زار است رفیق
ما خدایان خودیم و بالا تر از
و چه بی خواب می گردیم
برای ما
حتا یک
حتا هیچ از آن پستان هایی که می خواستیم پیدا نمی شود
برای ما
پستا نهای پر شیر مامان مان
اولیش
آخریش
بود