در سینه آتشی دارم
آتشی خام که می سوزاند
خامی و سوزش

در دیده نادیده ای دارم
در خیال واقعیتی
در واقعیت خیالی

بوسه ای خشکیده بر لبانم مانده
لمسی نا مفهوم
پیچشی به گرد پیچش او می خواهم

خدایی داشتم که بخشنده بود
عقلی که به فرمان احساس
چشمی که در پی او می جست
خدایم مرا به خدا سپرد
احساسم پا به فرار گذاشت
چشمم به جبر عقل پوشیده گشت

من ماندم در این تنهایی و ویرانی
با تو