برای تو شمایل خواب آلوده ام
رنگ لا به لای تیغ ریش تراشی گرفته رها نمی کند
و بوس ِ خسته، آجر پاره ها را بی حس می کند از بالا
وای!
کم مانده باران هم بیاید پیش ما بنشیند

برای من
خورشید هم گاهی
بچه بازی در می
می آید از آفتاب اوره می گیرد روی سر من
سر صبح
ساعت 12:30
وقتی سر کلاس است استاد در 2500 سال قبل
و آن دختر با قد کوتاه و سینه های درشت
با لبخند گوشش را چرا به استاد می دهد.*
*(سوالی نبود جمله دقت کن مخاطب من؟)

برای شما
چه توفیری دارد
گاهی هستید را
گاهی نیستید را دارد
و گاهی تنهاست
را
،

راست می گفت رتیل پیر
انتخاب ها همه رد یک چاه فاضلاب می روند
و شاید هم دنیا
همین چاه فاضلاب خانه ی من بود
و تو خرده مو های ریش تیغ تیغی من
در کف انتخاب تبغ ریش تراشی
. . . .
گران است به خدا

این شعر به تبلیغ یک تیغ ریش تراشی بود که جایی خواندم